آسمان در دست

بی‌شک نماز کامل‌ترین و زیباترین شیوه نیایش و پرستش است. ساختار نماز به‌گونه‌ای است که برترین حالات و کلمات برای ارتباط گفتاری و رفتاری در آن فراهم آمده است. اوج حالات بندگی و خضوع در رفتار را در کنار بهترین حالات خشوع قلبی می‌توان در نماز به دست آورد. خداوند متعال در بیش از شصت آیه از قرآن کریم، از نماز به‌عنوان مهم‌ترین تکلیف بشر یادکرده و انسان را بر انجام آن تشویق و ترغیب و تکلیف نموده است. حتی بر اساس آیه‌ی ۵۶ سوره ذاریات، جن و انس برای نماز و بندگی آفریده شده‌اند و نماز به‌عنوان کامل‌ترین و زیباترین جلوه‌ی بندگی، هدف آفرینش و فلسفه‌ی آن معرفی‌شده است. نماز دارای آثار، بركات، فواید و کارکردهای بسیاری در زندگی مادی و معنوی و نیز دنیوی و اخروی بشر است. ازجمله آن‌ها می‌توان به مواردی همچون زدودن زنگار دل، مایه‌ی نزدیکی به خدا، پرورش فضایل اخلاقی، از بین برنده‌ی حزن و اندوه، خوف و ترس، دنیاطلبی و مال دوستی، شقاوت و بدبختی، شهوت‌رانی و هواپرستی، کمک به اصلاح فرد و جامعه، تقویت حس آرامش و امنیت، پنجره‌ای به‌سوی روشنایی و زندگی سعادتمندانه، نردبان رسیدن به اوج کمال و انسانیت، ایجاد نظم در زندگی و ... اشاره کرد. اما شاید مهم‌ترین ویژگی نماز، بازدارندگی آن همچون سدی بزرگ در برابر گناهان و پاک‌کننده‌ی آن‌هاست، به‌نحوی‌که قادر متعال در قرآن کریم به‌صراحت به آن نیز اشاره کرده است. روزی آقا امیرالمؤمنین علی عَلَیْهِ‌السَّلام وارد جمعی شدند و از آن‌ها سؤال کردند: آیا شما می‌دانید امیدبخش‌ترین آیه‌ی قرآن کریم کدام آیه است؟ هر کس به فراخور حالش آیه‌ای را قرائت کرد. تعدادی آیه ۵۳ سوره زمر، برخی آیه‌ی ۴۸ سوره‌ی نساء عده‌ای آیه‌ی ۱۱۰ سوره نساء و تعداد دیگری آیه‌ی ۱۳۵ سوره آل عمران را خواندند. بعد از اینکه حضرت علی عَلَیْهِ‌السَّلام نظرات آنان را شنید، فرمودند: خوب است، ولی آنچه من می‌خواهم نیست. سپس ادامه دادند که از حبیبم رسول خدا صَلَّی‌اللّهُ‌عَلیهِ‌وَآلهِ‌وَسَلَّم شنیدم که فرمودند: امیدبخش‌ترین آیه در قرآن این آیه است: ﴿وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفِیَ النَّهارِ وَ زُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ﴾.1 سپس پیامبر اکرم صَلَّی‌اللّهُ‌عَلیهِ‌وَآلهِ‌وَسَلَّم ادامه دادند: «یا علی! سوگند به خداوندی که مرا بشیر و نذیر به‌سوی مردم مبعوث کرد، وقتی‌که یکی از شما برای وضو گرفتن برمی‌خیزد، گناهانش از جوارحش می‌ریزد و زمانی که به روی خود و به قلب خود متوجه خدا می‌شود از نمازش کنار نمی‌رود، مگر آنکه از گناهانش چیزی نمی‌ماند و مانند روزی که متولدشده پاک می‌شود، و اگر بین هر دو نماز گناهی کند، نماز بعدی پاکش می‌کند، آنگاه نمازهای پنجگانه را شمرد»...بی‌شک نماز کامل‌ترین و زیباترین شیوه نیایش و پرستش است. ساختار نماز به‌گونه‌ای است که برترین حالات و کلمات برای ارتباط گفتاری و رفتاری در آن فراهم آمده است. اوج حالات بندگی و خضوع در رفتار را در کنار بهترین حالات خشوع قلبی می‌توان در نماز به دست آورد. خداوند متعال در بیش از شصت آیه از قرآن کریم، از نماز به‌عنوان مهم‌ترین تکلیف بشر یادکرده و انسان را بر انجام آن تشویق و ترغیب و تکلیف نموده است. حتی بر اساس آیه‌ی ۵۶ سوره ذاریات، جن و انس برای نماز و بندگی آفریده شده‌اند و نماز به‌عنوان کامل‌ترین و زیباترین جلوه‌ی بندگی، هدف آفرینش و فلسفه‌ی آن معرفی‌شده است. نماز دارای آثار، بركات، فواید و کارکردهای بسیاری در زندگی مادی و معنوی و نیز دنیوی و اخروی بشر است. ازجمله آن‌ها می‌توان به مواردی همچون زدودن زنگار دل، مایه‌ی نزدیکی به خدا، پرورش فضایل اخلاقی، از بین برنده‌ی حزن و اندوه، خوف و ترس، دنیاطلبی و مال دوستی، شقاوت و بدبختی، شهوت‌رانی و هواپرستی، کمک به اصلاح فرد و جامعه، تقویت حس آرامش و امنیت، پنجره‌ای به‌سوی روشنایی و زندگی سعادتمندانه، نردبان رسیدن به اوج کمال و انسانیت، ایجاد نظم در زندگی و ... اشاره کرد. اما شاید مهم‌ترین ویژگی نماز، بازدارندگی آن همچون سدی بزرگ در برابر گناهان و پاک‌کننده‌ی آن‌هاست، به‌نحوی‌که قادر متعال در قرآن کریم به‌صراحت به آن نیز اشاره کرده است. روزی آقا امیرالمؤمنین علی عَلَیْهِ‌السَّلام وارد جمعی شدند و از آن‌ها سؤال کردند: آیا شما می‌دانید امیدبخش‌ترین آیه‌ی قرآن کریم کدام آیه است؟ هر کس به فراخور حالش آیه‌ای را قرائت کرد. تعدادی آیه ۵۳ سوره زمر، برخی آیه‌ی ۴۸ سوره‌ی نساء عده‌ای آیه‌ی ۱۱۰ سوره نساء و تعداد دیگری آیه‌ی ۱۳۵ سوره آل عمران را خواندند. بعد از اینکه حضرت علی عَلَیْهِ‌السَّلام نظرات آنان را شنید، فرمودند: خوب است، ولی آنچه من می‌خواهم نیست. سپس ادامه دادند که از حبیبم رسول خدا صَلَّی‌اللّهُ‌عَلیهِ‌وَآلهِ‌وَسَلَّم شنیدم که فرمودند: امیدبخش‌ترین آیه در قرآن این آیه است: ﴿وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفِیَ النَّهارِ وَ زُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ﴾.1 سپس پیامبر اکرم صَلَّی‌اللّهُ‌عَلیهِ‌وَآلهِ‌وَسَلَّم ادامه دادند: «یا علی! سوگند به خداوندی که مرا بشیر و نذیر به‌سوی مردم مبعوث کرد، وقتی‌که یکی از شما برای وضو گرفتن برمی‌خیزد، گناهانش از جوارحش می‌ریزد و زمانی که به روی خود و به قلب خود متوجه خدا می‌شود از نمازش کنار نمی‌رود، مگر آنکه از گناهانش چیزی نمی‌ماند و مانند روزی که متولدشده پاک می‌شود، و اگر بین هر دو نماز گناهی کند، نماز بعدی پاکش می‌کند، آنگاه نمازهای پنجگانه را شمرد»...