تسبیح در نماز

چون نماز برگرفته از کلام الهی و دستور پیامبر اکرم صَلَّی‌اللّٰهُ‌عَلَیْهِ‌وَآلهِ‌وَسَلَّم و شیوه و سنت اوست (که آن‌هم از روی دلخواه شخصی پیامبر صَلَّی‌اللّٰهُ‌عَلَیْهِ‌وَآلهِ‌وَسَلَّم نیست) مسلماً حاوی کلمات و جملاتی است که دربرگیرندۀ تسبیح خداوند، چه به‌صورت تصریحی و چه به‌طور تلویحی می‌باشد و چون نماز عبادتی است که روزانه حداقل پنج بار در زندگی افراد مؤمن و مقید به رعایت اوامر الهی، به‌جا آورده می‌شود، بنابراین تصمیم گرفته شد که در سرآغاز مجموعۀ «پاک پاک» به «تسبیح در نماز» پرداخته شود. با نگرش به معنا و مفهوم «تسبیح»، سعی خواهد شد جلوه‌های درخشان و تابندۀ این عبادت و عبارت عرفانی یعنی «تسبیح» که در کلمات و جملات نماز پیچیده شده‌ یا آشکارا بیان گردیده است، در عرصه‌ای روشن، در برابر دیدگانِ پژوهشگر خوانندگان عزیز نقش بندد. این نوشتار: (تسبیح در نماز) در شش فصل تدوین گردیده است که فصل یکم شامل کلیات و تعاریف است و در فصل دوم پیرامون «تسبیح تصریحی» مطالبی بیان شده است. دو فصل نخستین درواقع پیش درآمدی برای بحث راجع به «تسبیح تلویحی» می باشد که شاید بتوان آن را دیدگاه متفاوتی نسبت به نماز دانست. به‌‌ عبارت‌ دیگر دو فصل یکم و دوم را می‌توان به‌عنوان مقدمه‌ای برای مطالب فصل‌های بعدی که بیشتر به «تسبیح تلویحی» پرداخته شده است، تلقی نمود.چون نماز برگرفته از کلام الهی و دستور پیامبر اکرم صَلَّی‌اللّٰهُ‌عَلَیْهِ‌وَآلهِ‌وَسَلَّم و شیوه و سنت اوست (که آن‌هم از روی دلخواه شخصی پیامبر صَلَّی‌اللّٰهُ‌عَلَیْهِ‌وَآلهِ‌وَسَلَّم نیست) مسلماً حاوی کلمات و جملاتی است که دربرگیرندۀ تسبیح خداوند، چه به‌صورت تصریحی و چه به‌طور تلویحی می‌باشد و چون نماز عبادتی است که روزانه حداقل پنج بار در زندگی افراد مؤمن و مقید به رعایت اوامر الهی، به‌جا آورده می‌شود، بنابراین تصمیم گرفته شد که در سرآغاز مجموعۀ «پاک پاک» به «تسبیح در نماز» پرداخته شود. با نگرش به معنا و مفهوم «تسبیح»، سعی خواهد شد جلوه‌های درخشان و تابندۀ این عبادت و عبارت عرفانی یعنی «تسبیح» که در کلمات و جملات نماز پیچیده شده‌ یا آشکارا بیان گردیده است، در عرصه‌ای روشن، در برابر دیدگانِ پژوهشگر خوانندگان عزیز نقش بندد. این نوشتار: (تسبیح در نماز) در شش فصل تدوین گردیده است که فصل یکم شامل کلیات و تعاریف است و در فصل دوم پیرامون «تسبیح تصریحی» مطالبی بیان شده است. دو فصل نخستین درواقع پیش درآمدی برای بحث راجع به «تسبیح تلویحی» می باشد که شاید بتوان آن را دیدگاه متفاوتی نسبت به نماز دانست. به‌‌ عبارت‌ دیگر دو فصل یکم و دوم را می‌توان به‌عنوان مقدمه‌ای برای مطالب فصل‌های بعدی که بیشتر به «تسبیح تلویحی» پرداخته شده است، تلقی نمود.