نماز و خانواده

یکی از راهبردهای اصلی در تربیت دینی فرزندان توجه به این موضوع و چگونگی توسعه و ترویج فرهنگ نماز در جامعه به‌ویژه نسل جوان و نوجوان می‌باشد. نقش والدین در شکل‌دهی هویت دینی فرزندان یکی از مهم‌ترین و دشوارترین و در عین حال ظریف‌ترین مداخله‌گری‌های تربیتی است که سهم بزرگی در باورها و اعتقادات آن‌ها دارد. آشنایی والدین با مراحل تحول تربیت دینی، ویژگی‌های روان شناختی، مقتضیات سنی فرزندان و چگونگی مواجهه با هر یک از مراحل تحول روانی می‌تواند اصول ‌و قوانین حاکم ‌برتربیت دینی را آشکار سازد. اغلب آسیب‌های ناخواستۀ تربیتی در خانواده‌هایی که خواهان تربیت فرزندانی با ایمان و خداپرست هستند در این است که از این اصول و مراحل اطلاع کافی ندارند و در روش‌های تربیتی دچار افراط و تفریط می‌شوند. در واقع، آموزه‌های یک‌سویه و تحمیل تکالیف دینی به شکل زودرس و شتاب‌زده، همراه با سخت‌گیری بیش از حدّ همان‌قدر فرزندان را از دیانت و معنویت دور می‌سازد که دیررسی و بی‌تفاوتی نسبت به تربیت دینی فرزندان انجام گیرد. در این تک نگاشت کوتاه سعی شده است ضمن آشنا کردن والدین با ویژگی‌های سنی و مراحل تحول تربیت دینی فرزندان، چگونگی برخورد با آن‌ها را در مراحل مختلف سنی با توجه به نیازها، آمادگی‌ها و ظرفیت‌ها شناختی و عاطفی ارائه دهد. امید است والدین گرامی ضمن توجه به تفاوت‌های فردی فرزندان در قالب سه اصل تحولی‌نگری، تعاملی‌نگری و تمامیت‌نگری به تربیت دینی، نکته‌ها و توصیه‌های ذکر شده در این اثر را با توجه به موقعیت‌های سیال روحی و روانی فرزندان خود هنرمندانه بکار گیرند. هرچند توفیق اصلی و عامل بنیادی تعلیم و تربیت براساس حدیث مشهور: «لیس العلم بکثرة التعلیم، بل العلم نور یقذفه اللّه ف‍‍‍‍ي قلب من یشاء.» وابسته به لطف و عنایت الهی است که رحمت خویش را شامل بندگان هدایت جوی خویش کند اما این ابزارها و وسیله‌های سبب‌ساز و زمینه‌ساز نیز می‌تواند پس از عنایت الهی در روند تربیت دینی افراد مؤثر باشد.یکی از راهبردهای اصلی در تربیت دینی فرزندان توجه به این موضوع و چگونگی توسعه و ترویج فرهنگ نماز در جامعه به‌ویژه نسل جوان و نوجوان می‌باشد. نقش والدین در شکل‌دهی هویت دینی فرزندان یکی از مهم‌ترین و دشوارترین و در عین حال ظریف‌ترین مداخله‌گری‌های تربیتی است که سهم بزرگی در باورها و اعتقادات آن‌ها دارد. آشنایی والدین با مراحل تحول تربیت دینی، ویژگی‌های روان شناختی، مقتضیات سنی فرزندان و چگونگی مواجهه با هر یک از مراحل تحول روانی می‌تواند اصول ‌و قوانین حاکم ‌برتربیت دینی را آشکار سازد. اغلب آسیب‌های ناخواستۀ تربیتی در خانواده‌هایی که خواهان تربیت فرزندانی با ایمان و خداپرست هستند در این است که از این اصول و مراحل اطلاع کافی ندارند و در روش‌های تربیتی دچار افراط و تفریط می‌شوند. در واقع، آموزه‌های یک‌سویه و تحمیل تکالیف دینی به شکل زودرس و شتاب‌زده، همراه با سخت‌گیری بیش از حدّ همان‌قدر فرزندان را از دیانت و معنویت دور می‌سازد که دیررسی و بی‌تفاوتی نسبت به تربیت دینی فرزندان انجام گیرد. در این تک نگاشت کوتاه سعی شده است ضمن آشنا کردن والدین با ویژگی‌های سنی و مراحل تحول تربیت دینی فرزندان، چگونگی برخورد با آن‌ها را در مراحل مختلف سنی با توجه به نیازها، آمادگی‌ها و ظرفیت‌ها شناختی و عاطفی ارائه دهد. امید است والدین گرامی ضمن توجه به تفاوت‌های فردی فرزندان در قالب سه اصل تحولی‌نگری، تعاملی‌نگری و تمامیت‌نگری به تربیت دینی، نکته‌ها و توصیه‌های ذکر شده در این اثر را با توجه به موقعیت‌های سیال روحی و روانی فرزندان خود هنرمندانه بکار گیرند. هرچند توفیق اصلی و عامل بنیادی تعلیم و تربیت براساس حدیث مشهور: «لیس العلم بکثرة التعلیم، بل العلم نور یقذفه اللّه ف‍‍‍‍ي قلب من یشاء.» وابسته به لطف و عنایت الهی است که رحمت خویش را شامل بندگان هدایت جوی خویش کند اما این ابزارها و وسیله‌های سبب‌ساز و زمینه‌ساز نیز می‌تواند پس از عنایت الهی در روند تربیت دینی افراد مؤثر باشد.